martes, 31 de marzo de 2009

Psychodramas II

- Hacía tiempo que no sentía esto ...
- El que ?
- Nada ... déjalo ..
- No ... de verdad, cuéntamelo ...
- Es igual ... es una tontería ...
- Vas a contármelo o vamos a entrar en el juego de yo te ruego y tu te niegas ?
- Me refería a esta sensación ... no sé, .. como de no poder separarme de ti ...
- Supongo que es parte de la magia de todo esto, no ?
- Quisiera estar así,... abrazado toda la vida ... realmente, no necesito nada mas.
- Y tanto .... (entre susurros) necesitas tantas cosas ...
- Cómo ?
- ..... nada. Bésame otra vez.

10 comentarios:

  1. Breve y preciso. Me gustó.

    BESOS

    ResponderEliminar
  2. 1. Muchas gracias stanley ... ;) Me alegra y anima que te guste

    ResponderEliminar
  3. Pauet, rey, has captado toda la atmósfera de un momento de una manera tan sutil y efectiva que me he imaginado a mí mismo, enredado con otro cuerpo, dos cuerpos relajados, abandonados, ralentizados y llenos de amor. Tu texto es catártico, casi terapéutico ;P
    Muchos besos!

    ResponderEliminar
  4. Queridísimo fande:

    Todo eso de mi pos ?? ;)) Gracias por tus palabras, ... no sabes lo que me alientan a seguir posteando.

    Un besico.

    ResponderEliminar
  5. Em recorda tant a alguna cosa que vaig escriure... i és que s'està tan bé quant sents eixes coses...

    ja tinc ganetes de vore't amore...

    ResponderEliminar
  6. que maravilla, es hermoso estar enamorado y no querer separarse de la persona.
    ojo cuando las cosas cambien que ojalá no lo hagan
    abrazos
    gracias por al visita, me ha gustado mucho tu comentario

    ResponderEliminar
  7. Holaaaaaaaaaaaaa vengo a visitarte :))) gracias por pasarte a ver el mío, me gustan las entradas cortas, claras y concisas, como ésta :))) voy a chafardear un ratillo tu blog, un saludooooooooooooo

    ResponderEliminar
  8. 1. Ei heleneta.... k guai tindre't per ací!! No saps les ganetes que tinc de veure't el Dijous i de donar-te un abraç supersònic ...

    Tens tanta raó ... s'està tan bé quan es senten eixes coses, veritat ??

    Un beset i fins el Dijous bonica ..

    Muackisss

    2. David Guzman Sanjurjo ... muchas gracias por visitar el blog. Esperemos que no cambie nada .. ;)))

    3. desastrilla bienvenida seas pues y muchas gracias por pasarte !!!! uhmm entradas cortas y concisas ?? ufff a mi también me gustan ... pero hay días en los que me asalta la verborrea ... y no puedo parar .. y me aburro hasta mi mismo .. ;)) Un saludico.

    ResponderEliminar
  9. Hijo, perdone vd que haya estado tan separado de esto pero entre el master y los trabajos que nos mandan...imposible hasta hoy buscar un hueco con ganas...menos mal que hoy he entregado ya el trabajito en si, a saber como estará, pa mi que bastante mal, pero mire, ya me lo quité.

    Pues eso de estar abrazado a alguien que te encanta tanto, lo he experimentado...y si que es ocmo decir: ya no me hace falta nada más en la vida...pero hijo, enseguida pasa un tiempo, y se me pasa la sensación, más si cabe cuando pasa un empotrador por la calle, que entonces enseguida me dan ganas de despegarme de mi ligue (porque novios nunca llegan a ser), y lo que me dan ganas es de que me rapte y me meta en un portalón y me ponga a apretar con la cara todos los telefonillos. oOOOgh!

    ResponderEliminar
  10. Me alegro que te rías con mis cosas...para eso son...pero hijo, como las lean los de mi master, se me acabó el respeto...y de hecho creo que ya las leen algunos...

    ResponderEliminar